Sanmayın sadece toprak parçası
Hem sevinci vardır hem de acısı
Huzur verir ona doğum sancısı
Evladı büyüten annedir vatan
Bağrında sayısız şehidim yatar
Kalbinde rengârenk güllerim biter
Aş iş verir bana ocağım tüter
Vücudu besleyen gıdadır vatan
Ozanlar elinden düşürmez sazı
Türküleri söyler anlatır bizi
O toprak dediğin insanın özü
İnsanı yücelten kültürdür vatan
Boyansa da bazen haince kana
Her sabahla başlar yeniden güne
Nesilden nesile can katar cana
Geleceğe akan hayattır vatan
Atamdan kalandır bizlere miras
Onu korumakla mükellef varis
Oyarız gözünü bakanın ters ters
Uğruna ölünen namustur vatan
İnsanın bedeni ruhsuzdur onsuz
Çıkarsa bedenden oluruz cansız
Onun için deriz yaşasın sonsuz
Manevi gücümdür canımdır vatan
Sözlerimiz bazen canını yakar
Aldırmaz acıya sevgiyle bakar
Horlasak da görmez bizleri hakir
Edepli duygudur ahlaktır vatan
Kurulu üstüne hamamlar hanlar
Ne diyeyim başka anlayan anlar
Susarsa ezanlar çalınır çanlar
Beş vakit okunan ezandır vatan
Erol Çelik Bir Demet Şiir 2016 baskısı Sayfa 24